หน้า 25 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 52 / 62

ทางโลกเป็นเครื่องตอบแทน ผู้ที่สามารถทำเช่นนี้ได้ ใจจะสะอาดบริสุทธิ์ เป็นสภาพใจที่มีกิเลสเบาบาง กิเลสอาสวะเข้ามาบังคับบัญชาหรือครอบงำได้น้อย ใจมีพละกำลังมาก มีกำลังบุญมากเพียงพอที่จะ ไปสู่ภพภูมิอันเป็น

เนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของมนุษย์กับวิถีชีวิตในพระพุทธศาสนา ได้กล่าวถึงความสำคัญของการทำทาน ศีล และภาวนาเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิต ทั้งในระดับต้นและระดับกลาง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงเป้าหมายสูงสุดคือการห

ชนิดของกิเลส มี 3 ชนิด คือ 1. โลภะ คือ ความโลภ หรือความตระหนี่หวงแหนที่อยู่ในใจ 2. โทสะ คือ ความโกรธ หรือความพยาบาท อาฆาต ปองร้ายผู้อื่น 3. โมหะ คือ ความหลง หรือความไม่รู้ในความเป็นจริงของโลกและชีวิต

เนื้อหานี้อธิบายเกี่ยวกับกิเลส 3 ชนิด ได้แก่ โลภะ (ความโลภ), โทสะ (ความโกรธ), และโมหะ (ความหลง) รวมถึงทางแก้ไขอุปสรรคในชีวิตโดยการทำบุญ บุญมีความหมายว่าเป็นเครื่องชำระล้างใจและยังมีการจำแนกวิธีการทำบุ

ความสัมพันธ์ของ “บุญ” กับ “บารมี” ในภาคปฏิบัติ อันเกิดจากการเห็นด้วยธรรมจักขุไว้ว่า บารมีนั้นเป็น “ดวง” ซึ่งกลั่นมาจากดวงบุญ ที่เกิดจากการสั่งสมคุณงามความดีอย่างต่อเนื่อง จากดวงบารมีก็กลั่นเป็น ดวงอุป

เนื้อหานี้อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุญและบารมี โดยระบุว่าบารมีเกิดจากการสั่งสมบุญซึ่งเป็นผลจากการทำความดีอย่างต่อเนื่อง ดวงบุญจะกลั่นไปเป็นดวงบารมี ซึ่งจะนำไปสู่การตรัสรู้ในพระพุทธศาสนา การทำทาน รั

บทที่ 2 ทาน คือ อะไร 2.1 ทานกับการดำเนินชีวิต ชีวิตมนุษย์เกิดมาพร้อมกับการให้ เริ่มตั้งแต่มีบิดามารดาเป็นผู้ให้ชีวิต เป็นผู้เลี้ยงดูให้เติบโตมา ให้ความรู้ ให้การศึกษาเล่าเรียน ให้สิ่งของมากมาย รวมทั้ง

บทนี้อธิบายความหมายของทานว่าคือการให้ ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญของชีวิตมนุษย์ การให้ทำให้เกิดการแบ่งปัน และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในสังคม พระพุทธศาสนาเน้นความสำคัญของการให้ว่าเป็นความดีที่ส่งเสริมคุณธรรมและ

ในบรรดาเหตุของการให้ทานทั้งหลายเหล่านั้น ทานบางอย่างเราไม่จัดเป็นการให้ทานที่ถูกต้อง ตรงตามวัตถุประสงค์ของการทำทานในพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง เช่น การให้เพราะหวังอยากได้ เนื่องจาก เป็นการให้ด้วยใจที่ไม

การให้ทานในพระพุทธศาสนาแบ่งออกเป็น 4 ประเภทหลักตามวัตถุประสงค์ ได้แก่ การให้เพื่อชำระกิเลส, การให้เพื่อตอบแทนคุณความดี, การให้เพื่อสงเคราะห์, และการให้เพื่ออนุเคราะห์ ซึ่งสามารถมีวัตถุต่าง ๆ เป็นทานได

พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงประเภทของปาฏิบุคคลิกทานและอานิสงส์ที่ได้ของแต่ละประเภทไว้ 14 ประการ ตามลำดับ ดังต่อไปนี้ อานิสงส์ของปาฏิบุคคลิกทาน 1. ให้ทานแก่สัตว์เดรัจฉาน ด้วยความเมตตาสงสาร ได้อานิสงส์ถ

บทความนี้กล่าวถึงประเภทของปาฏิบุคคลิกทานและอานิสงส์ที่ให้แก่มนุษย์และสัตว์ รวมถึงการให้สังฆทานแก่หมู่คณะพระสงฆ์ การให้ทานมีอานิสงส์แตกต่างกันตามผู้รับ ซึ่งนำไปสู่การพ้นทุกข์ในวัฏสงสาร ผู้ที่บริจาคทานด

ต่อมา ภิกษุนั้นได้กลับมาขอยืมจอบที่บ้านของกุฎมพีนั้นอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้กุฎิมพีเอาเท้าเขี่ยจอบ ให้ พวกชาวบ้านเห็นกิริยาของกุฎมพี่นั้นก็ถามว่า “เมื่อเช้านี้ ท่านถวายทานแก่ภิกษุรูปนั้นด้วยความเคารพ นอบ

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำบุญที่สะท้อนถึงความเคารพต่อสงฆ์ โดยยกตัวอย่างการถวายสังฆทานของกุฎมพีและพระนางมหาปชาบดีโคตมี ซึ่งชี้ให้เห็นว่าการถวายสังฆทานมีคุณค่ามากกว่าการถวายทานทั่วไป ความเคารพต่อสงฆ์เป็นพื้น

1 จะเห็นได้ว่าอานิสงส์ของการบำเพ็ญสังฆทานจะมีผลมากกว่าปาฏิบุคคลิกทาน แต่อานิสงส์ของ การรักษาศีล และการเจริญวิปัสสนามีมากกว่านั้นอีก แต่ทั้งนี้มิได้หมายความว่าจะมุ่งแต่เจริญวิปัสสนา เพียงอย่างเดียวโดยไ

การให้ทานมีความสำคัญต่อทุกบุคคลและส่งผลต่ออานิสงส์ที่ได้ โดยเฉพาะผู้มีศีลและปัญญา (เจริญวิปัสสนา) ซึ่งจะได้รับอานิสงส์ที่ประณีตมากกว่าผู้ที่ไม่ทำทาน จากการสนทนาของพระพุทธเจ้ากับพระราชธิดาสุมนา การทำทา

บทที่ 3 การทําทานที่สมบูรณ์แบบ 3.1 การทำทานเป็นเส้นทางแห่งความสุข เราทราบกันดีแล้วว่า “ทาน” เป็นทางมาของบุญที่จะเกิดขึ้นในใจของผู้ให้ และเมื่อเกิดขึ้นแล้ว นอกจากจะช่วยพัฒนาคุณภาพของจิตใจให้สูงขึ้น ยัง

บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของการทำทานในฐานะทางมาของบุญที่จะนำมาซึ่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตของผู้ให้ โดยเน้นว่าบุญเป็นขุมทรัพย์ที่สร้างสรรค์ผลที่ดีงามในชีวิต โดยพระพุทธองค์ได้ตรัสถึงคุณประโยชน์ของบุญที

3.2.1 วัตถุบริสุทธิ์ หมายถึง สิ่งของที่จะทำทาน จะเป็นอะไรก็ตาม จะซื้อเขามาหรือขอเขา มาก็ได้ แต่ต้องเป็นสิ่งของที่เราทำมาหาได้โดยสุจริต ไม่ได้ลักขโมย คดโกง เบียดเบียน หรือหลอกลวงเขา มา ถ้าเป็นของซื้อ เ

บทนี้เน้นถึงหลักการให้ทานที่บริสุทธิ์ โดยเริ่มจากการเลือกวัตถุที่แจก ซึ่งต้องเป็นสิ่งที่ได้มาโดยสุจริต ไม่ก่อให้เกิดอกุศล เช่น ไม่ให้สิ่งเสพติดหรืออาวุธ นอกจากนี้ เจตนาของผู้ให้ต้องบริสุทธิ์ในทุกช่วงเ

อังกุรเทพบุตร' ในสมัยหนึ่ง พระศาสดาเสด็จไปโปรดพระพุทธมารดา ขณะประทับ ณ บัณฑุกัมพลศิลา บน ภพดาวดึงส์นั้น ทรงมีรัศมีแผ่กว้างครอบคลุมหมู่เทวดา เทพบุตรพุทธมารดาก็เสด็จมาจากภพดุสิต ประทับในที่ข้างขวา อินทก

ในสมัยหนึ่ง พระศาสดาเสด็จไปโปรดพระพุทธมารดา ณ บัณฑุกัมพลศิลา โดยมีเทพบุตรสององค์คืออินทกเทพบุตรและอังกุรเทพบุตรที่ประทับอยู่ข้างพระองค์ เทพบุตรทั้งสองมีความแตกต่างกันในการถวายทาน ในขณะที่อังกุรเทพบุตร

อินทกเทพบุตรนั้น เมื่อครั้งที่เป็นมนุษย์ ได้ถวายข้าวเพียงทัพพีเดียวแด่พระอนุรุทธ เถรผู้เป็นพระอรหันตสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า บุญนี้ย่อมมีผลมากกว่าทานที่อังกุรเทพบุตรทำแล้ว คือได้ก่อเตาไฟ หุงข้าวเป็น

อินทกเทพบุตรแสดงให้เห็นว่าการถวายทานแก่องค์พระอรหันต์มีผลมากกว่าการทำทานทั่วไป การพิจารณาก่อนการให้ทานทำให้มีผลมากขึ้น เช่นเดียวกับการหว่านพืชในนาดี ขณะที่การให้ทานที่ไม่ได้คุณภาพจะส่งผลอานิสงส์น้อย โ

2. สัตบุรุษย่อมให้ทานด้วยความเคารพ คือเคารพในตัวบุคคล มีความอ่อนน้อม เช่น การยก ประเคนด้วยมือทั้งสอง รวมทั้งให้ด้วยกิริยาอาการที่เคารพในทาน เช่น ยกขึ้นจบเหนือหัวแล้วจึงให้ เป็นต้น ผู้ที่ให้ทานด้วยความ

การให้ทานเป็นคุณธรรมที่สำคัญในพระพุทธศาสนา สัตบุรุษต้องให้ด้วยความเคารพ เช่น การยกประเคนอย่างอ่อนน้อม และต้องให้ในเวลาที่เหมาะสม โดยแบ่งประเภทของการให้ทานออกเป็นหลายประเภทตามกาล เช่น อาคันตุกะทานและคม

3.4.2 แสวงหาไทยธรรม (สิ่งของที่ควรให้ทาน) ด้วยความเพียรที่บริสุทธิ์ ให้เหมาะสมและดูควร แก่ผู้รับ เมื่อได้มาแล้วจึงจัดแจงตกแต่งให้งดงาม สะอาด ประณีต ให้เป็นสามีทาน และควรให้ทานให้ ครบถ้วนตามคำสอนที่มีม

เนื้อหาเกี่ยวกับการให้ทานตามคำสอนในพระไตรปิฎก โดยมีสิ่งของที่ควรให้ทาน ได้แก่ ข้าว น้ำ ผ้า และยานพาหนะ รวมถึงการให้ทานในระดับปรมัตถ์ที่เกี่ยวข้องกับการถอนอารมณ์ Attachments ของผู้ให้และผู้รับ การจัดกา

3.4.4 ตั้งจิตอธิษฐาน ด้วยการยกทานนั้น “จบ” เหนือศีรษะว่า “ขอให้ทานของข้าพเจ้านี้ เป็นไป เพื่อประโยชน์สุขแก่ตนและผู้อื่น.....จะเริ่มต้นด้วยให้ความสมบูรณ์พูนสุขหรือด้วยอะไรก็ตาม แต่ลงท้ายให้ เป็น.....นิ

การทำทานเป็นการตั้งจิตอธิษฐานด้วยการยกทานเพื่อประโยชน์สุขแก่ตนและผู้อื่น และสิ่งสำคัญคือการทำทานอย่างมีสติและความตั้งใจ ซึ่งจะต้องปล่อยใจไม่ให้คิดเสียดายทรัพย์ นอกจากนี้ยังมีแนวทางที่สามารถทำได้ทุกวัน

3.5 อานิสงส์ของการทำทาน เมื่อเราได้ให้ทานแล้ว แม้ไม่หวังสิ่งของต่างๆ เป็นเครื่องตอบแทนก็ตาม แต่ทุกครั้งที่ให้ไป ย่อม จะบังเกิดเป็นบุญสะสมอยู่ในใจ ซึ่งบุญนี้จะมีอานุภาพไปดึงดูดสิ่งดีๆ มาให้แก่ชีวิตเรา

การให้ทานสร้างบุญที่สะสมในใจดึงดูดสิ่งดีๆ ช่วยให้ผู้ให้เป็นที่รักและได้รับความชื่นชม ทำให้เกิดความสุขและพึ่งพาในชุมชน เมื่อทำความดี ความสุขที่เกิดจากการให้จะแผ่ขยายออกไปอย่างต่อเนื่อง เหมือนการดูแลต้น

อานิสงส์ 4 ข้อนี้ ย่อมมีแก่ผู้ให้ทุกคนในปัจจุบัน ส่วนข้อสุดท้าย เมื่อสิ้นชีพลง ผู้ให้ย่อมบังเกิด ใน สุคติโลกสวรรค์ เพราะเหตุว่า เมื่อผู้ให้สั่งสมการให้ มีจิตใจดีงาม เกิดเป็นความผ่องใสภายในใจ ผู้ที่มี

อานิสงส์การให้ทานประกอบด้วยผลดีที่ผู้ให้ได้รับในปัจจุบัน และในอนาคตเมื่อหมดลมหายใจ ผู้ให้จะได้รับการเกิดในสุคติโลกสวรรค์ เนื่องจากจิตใจที่ดีงาม เหมือนกับกระแสไฟฟ้าที่มองไม่เห็นแต่รับรู้ได้จากอาการของม

เขาไม่อาจจะปกปิดทรัพย์ที่มากมายขนาดนั้นได้ จึงคิดว่าควรที่จะกราบทูลพระราชาให้ทรงทราบ ดีกว่า แล้วได้นำเอาทองคำจำนวนหนึ่งใส่ถาดไปเฝ้าพระราชา กราบทูลเรื่องทั้งหมดให้ทรงทราบ พระ ราชาส่งราชบุรุษไปขนทองคำที

เรื่องราวนี้พูดถึงนายปุณณะที่ไม่ปกปิดทรัพย์และกราบทูลพระราชาเกี่ยวกับทองคำ จากนั้นพระราชาได้ทราบเรื่อง และทรัพย์สินกลายเป็นทองคำต่อหน้าต่อตา รวมถึงบทบาทของการทำทานซึ่งส่งผลดีให้กับผู้ทำทาน แสดงให้เห็น

3.5.3 ทำทานต่างกันให้ผลไม่เหมือนกัน การทำทานทุกครั้งย่อมมีอานิสงส์ดังที่ได้กล่าวมาแล้วแต่ต้น แต่ผลที่เกิดขึ้นก็ใช่ว่าจะเหมือนกันทุก ครั้งไป เพราะขึ้นอยู่กับปัจจัยรอบข้างหลายประการ ตั้งแต่ความต่างแห่งว

การทำทานมีผลที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับเจตนาและเวลา ผู้ที่ทำทานด้วยความดีใจจะได้รับผลดีในวัยปฐม ส่วนผู้ที่ให้ทานด้วยความเลื่อมใสจะพบความสุขในวัยมัชฌิม และผู้ที่มีความเบิกบานใจหลังจากการให้ทานจะมีความสุขใ

แตกต่างที่เวลา เวลาในการให้ทานก็มีผลต่ออานิสงส์ที่เกิดขึ้นได้เช่นกัน บางคนเมื่อเกิดความเลื่อมใสในที่ใดก็ ให้ ทานทันที แต่กับบางคนจะให้ทานก็ต่อเมื่อตนเองมีความพร้อม หรือบางคนคิดจะให้ก็บังเกิดความลังเล

บทความนี้พูดถึงอานิสงส์ของการให้ทานในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน โดยเน้นว่าผู้ที่ให้ทานทันทีตามความเลื่อมใส จะได้รับอานิสงส์มากกว่าผู้ที่ลังเลใจ นอกจากนี้ยังว่าด้วยการมีเพื่อนพ้องและบริวารว่า มีบทบาทสำคัญใน